دلم گرفته از این شهر وادمایش
امّــا . . .
بهــتـریــن غــریـبه ات مــی مـانــم
کـه تــو را هــمیشـه دوســـت خــواهــد داشــت . . .
دلــــــــــــــــــم گــرفتـه از ایــن شـهــــر
که آدمـهــایـش ،
هـمچــــون هــوایـش نـاپایـــدارنــد . . .
گـاه آنـقـــدر گـــرم کــه نـفـســت میــگیــرد
گاه چــنان ســـرد کـه بــدنــت مـیلـــرزد . . . !
مـــن و تــو ، "مــا" كه نشــــدیــم هـیــچ ،
مــن نـیمــی از خــــودم را هــم باختـــم . . . !
هـنـــوز هــم مــرا بــه جـان “تـــــــــــــــــو” قــســم مى دهــند . . . !
مى بـیـنى؛
تنــــــــــــــــــــها مــن نیـستـم
که رفتنــــــــــــــت را بـاور نمـى کــنـم…!!!
+ نوشته شده در شنبه بیست و هشتم دی ۱۳۹۲ ساعت 21:2 توسط جواد
|
" />
" />